Ben Esra telefonda seni bosaltmami ister misin?
Telefon Numaram: 00237 8000 92 32
Merhaba aksamci.org sex hikayeleri okuyucuları, derlediğimiz en büyük hikaye arşivini sizlerin beğenisine sunuyoruz.okuyup keyif almak ve sırılsıklam olmak işte tüm mesele bu.
Gufan
Göngurtúrinn í sólinni var erfi?ur og tekinn me? hléum enda reyndist hann miklu lengri en vi? héldum. En svo vorum vi? komin. Sex klúbbur var stórt skref. Konan mín var hnút í maga og ég var ofurspenntur. Ma?ur á svörtum nærbuxum opna?i og leiddi okkur inn. Vi? ur?um nakin me? handklæ?i um lendar og sátum vi? bar. Dauf birta og dumbrau?ir veggir. Par úti í horni. Par í sófanum. Ma?ur vi? barinn. Bar?jónninn. Vi? förum upp og litumst um. Langir gangar, líka dimmt, dynur, nuddbekkur. Herbergi me? speglum í hólf og gólf og stórri dynu. Konan mín er stressu?. Komum ni?ur. Setjumst vi? barinn aftur. Förum í gufu.
Allsnakinn karlma?ur kemur inn til okkar. Tölum um daginn og veginn ósköp kurteis.
Frammi mætum vi? kviknakinni konu a? ?urrka sér. Hún er öldungis ófeimin og talar ensku. Heitir Birgitte. Á mi?jum aldri. Brjóstin slök. Maginn líka. Kynhárin ljós og krullu?.
Par á lei? í gufuba?i?. Eldri ma?ur. Yngri kona. Hann er me? handklæ?i. Hún ekki neitt. Bara ótrúlega flottan barm. Stinn brjóst, dökkar geirvörtur. Spengilegur kvi?ur. Dökkhær? ofan og ne?an. Hún talar ensku. Segir já au?vita? megi? ?i? gera allt sem ?i? vilji?, ?ar sem ?i? vilji?. Me? ö?rum ef ?eir vilja líka.
Vi? setjumst aftur frammi vi? barinn. Birgitte kemur til okkar. Segir okkur frá Henriettu. Hún er lítil bústin ljóska me? falleg augu sem situr stillt í einu horninu. Henrietta sinnir dálitlu verkefni hérna. Hún nuddar fólk gegn vægri ?óknun. Afar gott nudd. Konuna mína langar í nudd.
Vi? förum upp me? nuddkonunni. Enn?á hálfrökkva? ?ar en finnum nuddbekkinn. Konan mín leggst endilöng á magann og nuddi? hefst. Hún byrjar á fótunum. Fikrar sig upp eftir fótleggjum í löngum strokum. Ber nuddolíuna á ríkulega. Strykur um rassin í mjúkum hringjum. Ég sit hjá ?eim og fylgist me?. Nuddkonan kemur svo nálægt mér a? líkami hennar strykst vi? mig. Langar a? koma vi? hana. Hún heldur áfram a? nudda en bandar mér frá ?egar ég snerti hana. Halla mér a? eyra konu minnar, hvísla a? henni, kyssi hana, stryk henni um axlir og bak. Nuddkonan heldur ótrau? áfram a? gæla vi? konuna mína en fylgist me? mér. Nú nuddum vi? hana bæ?i. ?a? ?ykir henni gott, ?a? kumrar í henni af ánægju. Snyr sér vi? og liggur á bakinu. Ég kyssi hana, stryk um brjóstin. Henríetta strykur fætur og læri, hendi mín færir sig ne?ar eftir líkamanum, ni?ur kvi?inn, ni?ur á sköpin. Ég gæli vi? ?au. Hún opnar sig a?eins. Nuddkonan horfir á mig sposk og hellir olíu á píkuna. Ég fróa konunni minni. Nuddkonan nuddar axlir og brjóst á me?an. Loks sleiki ég hana dálitla stund, konunni minni lí?ur mjög vel núna. Hætti og nudda smá ?anga? til Henríetta skipar henni á fætur og bendir mér á a? leggjast á bekkin. Hly?i.
Konan mín segist ætla a? láta okkur ein, fer ni?ur smá stund a? spjalla vi? fólki?. Sjálfur nyt ég ?ess sem veri? er a? gera vi? mig. Notalegt nudd, byrjar líka á fótleggjum, upp lærin, um rassinn. En hún nuddar mig ekki lengi svona, heldur lætur mig fljótlega snúa mér vi?. Og ?á nuddar hún ?ar sem mig mest langar. Hún hellir vel á me? olíunni og grípur sí?an lófum og fingrum um kynfærin. Strykur um punginn og fram liminn. Hann enn?á mjúkur en nú streymir bló?i? hratt fram í hann. Henríetta heldur nú me? fingrunum um liminn og fróar mér. Hún klípur a?eins í geirvörturnar á me?an.
Konan mín kemur afur upp og dæsir ?egar hún sér hva? er í gangi.
Hún til mín og brosir svo fallega til mín, horfir á. Strykur mér líka. Kyssir mig a?eins, horfir svo á me?an ljóshær?a nuddkonan fróar mér. Ég kem a?eins vi? hana, fikta pínulíti?. Svo skiptast ?ær á a? fróa mér.
Tek eftir ?ví a? karlma?ur stendur í rökkrinu og fylgist me?. ?a? æsir mig hrikalega upp. Langar til a? fá hann til a? koma nær, koma vi? mig. Tek svo eftir ö?rum hinu meginn, ?egar ég lít til hli?ar, sem fylgist líka me?.
Konurnar leika vi? mig dágó?a stund bá?ar tvær, ég finn a? ef ?etta heldur svona áfram ?á sprauta ég sæ?inu fljótlega. ?a? vil ég alls ekki gera strax, nei, hreint ekki, mig langar til a? leika miklu, miklu meira fyrst. Rís upp af bekknum. Segi konunni minni a? koma inn í herbergi? me? mér, teymi hana me? mér, bendi áhorfandanum úr rökkrinu a? koma me? líka. Komdu segi ég. Og hann hly?ir. Skima eftir hinum en hann er horfinn.
Vi? förum ?rjú inn í litla speglaherbergi? me? dynunni. Hann er dökkhær?ur og vel vaxinn karlma?ur. Hann var me? gó?an lim. Ég greip um hann. Mjúkur enn?á, en har?na?i fljótt, óx svo fallega og lipurlega í lófanum mínum. Hann sat á dynunni, speglarnir allt í kring syndu okkur öll ?rjú. Ég spur?u hvot ég mætti, hann kinka?i kolli, svo beyg?i ég mig ni?ur og tók yndislegan getna?arliminn upp í munninn og saug hann. Dásamlegt a? finna mjúkt en samt svo stinnt holdi? fylla munninn. Finna ?etta gó?a brag? aftur í munninum. Ég elska a? sjúga lim. Hann var or?inn grjóthar?ir og grí?arlega stór, ?ykkur og langur, uppsveig?ur í fallegri reisn.
Konan mín hjálpa?i mér a? leggja manninn á baki? og svo skrei? ég upp á hann í 69 stellingu. Strauk um punginn á honum og fróa?i honum me? lófanum á víxl me?an ég hélt áfram a? sleikja á honum kónginn og sjúga. Um lei? fann ég hvernig hann soga?i stinnan liminn upp í sig og totta?i mig. Konan mín horf?i á okkur leika okkur svona saman. Hún elskar a? sjá mig me? karlmanni. Fátt sem gerir hana eins gra?a og ?a?.
Útundan mér sá ég annan mann standa í dyragættinni. Allsnakinn karlmann. Ég lyfti höf?i og benti honum á a? koma inn, sem hann og ger?i samstundis. Ég velti mér til hli?ar, enn?á me? liminn upp í manninum undir mér, en nú kominn me? annan á hnén fyrir framan andlti? á mér, me? ?rútinn lim fyrir mig a? sjúga. Loksins, loksins, tveir karlmenn a? leika vi? mig. Soginn a? sjúga. Og svo halla?i hann sér áfram og út á hli? ?anga? sem konan mín lá á bakinu me? lærin í sundur, og fingurna á rennvotri og glansandi píkunni sinni, horfandi á okkur ?rjá, upptendra?a af fryg?. Hann sleikti hana.
Vi? vorum núna öll fjögur saman í bendu a? veit hvort ö?ru munnmök. Leit upp og í speglinu í loftinu sá ég okkur öll, i?andi bendu af kynlífi. Allt um kring speglu?umst vi?. Tilfinningin var eins og vi? værum umkringd hóp fólks í kynmökum. Svo undurfögur sjón. Í hálfspeglunum tveimur sem jafnframt voru gluggar inn í samfaraherbergi? móta?i fyrir útlínum. ?a? var fólk a? horfa á okkur í bá?um gluggunum. Æsandi tilhugsunin espa?i mig enn frekar.
Ég sleppti seinni limnum frá mér og snéri mér aftur a? ?eim fyrri. Konan mín mátti gjarnan fá hann alveg handa sér. Totta?i og skynja?i ekkert anna? en karlmanninn og lim hans. Ég veit ekki hversu lengi, en eftir einhverja stund átta?i ég mig á a? vi? vorum núna bara ?rjú ?arna inni. Ég hætti og velti mér yfir til hennar. Kyssti hana. Svo lag?ist ég á mili fóta henni og sleikti. Ríddu mér ba? hún mig, svo ég reisti mig upp á hnén og renndi mér inn í rjúkandi heit leggöngin. Rei?félagi okkar kom til hennar me? lim handa henni a? sjúga á me?an.
Vi? ri?um og sugum til skiptis hvort anna?. Einhvern veginn tókst mér a? halda aftur af fullnægingunni og hindra a? hún fengi sína fullnægingu, a?eins endalausa fryg?. Á sí?ustu stund sleit ég mig frá ?eim og dró konuna mína fram me? mér.
„Komum ni?ur, hittum hitt fólki?.“ Mig langa?i í enn?á fleiri. Vi? fórum aftur ni?ur á barinn. Setjumst vi? bor? framan vi? barskenkinn. Ma?urinn kom me? okkur og settist vi? hli? konunnar minnar. Úti í horni var hinn ma?urinn me? vinkonu sinni brjóstafögru. Bæ?i nakin. Vi? skenkinn sat annar karlma?ur, dökkhær?ur lítill ma?ur me? gleraugu. Bar?jónninn bak vi? skenkinn eins og á?ur. Fleiri voru ekki ?arna núna, nuddkonana sá ég hvergi og Brigitte var trúlega farinn.
Ég settist á lítinn koll vi? skenkinn og snéri a? eiginkonunni og manninum vi? hli? hennar. Hann fær?i sig nær henni. Mér blystó?. Dró handklæ?i? frá og byrja?i a? fróa mér ?arna, fyrir framan ?au, fyrir framan alla.
Hann byrja?i a? gæla vi? brjóstin hennar. Hún tók utan um liminn hans og nudda?i. „Höfum vi? tíma fyrir meira?“ spur?i konan mín efins. Leit á klukkuna. Hugsa?i me? mér a? ef vi? slepptum ?ví a? fara heim heldur beint á stefnumóti? gætum vi? veri? gó?an klukkutíma enn?á. Nógur tími sta?hæf?i ég og gekk yfir til hennar me? liminn reistan. Hún opna?i munninn og saug mig upp í muninn. Ég halla?i mér aftur og naut ?ess. Leit til hli?ar og sá a? allir fylgdust me? okkur en útundan sér. Hún hætti.
„Komum upp“, ba? hún. Vi? ?rjú gengum aftur upp á efri hæ?ina og inn í samfaraherbergi? gó?a. Í ?etta sinn var ma?urinn me? smokka me? sér. Nú fengi konan mín hann inn í sig. Ég byrja?i á ?ví a? sjúga hann aftur ?anga? til hann var? grjóthar?ur. Hvílíkt hva? ma?urinn var me? sveran og stóran lim. Svo hjálpu?umst vi? a? vi? a? rúlla smokk upp á ferlíki? og konan mín skrei? upp á hann, renndi sér vi?stö?ulaust upp á stöngina og byrja?i a? rí?a honum. Ég sat hjá ?eim og horf?i á ?au hafa samfarir. Horf?i á ?au í speglinum beint á móti mér, sá aftan á ?au, horf?i á kúlulaga rassinn konu minnar i?a í lostafullum hreyfingum og svell?rútinn liminn renna inn og út úr henni, háglansandi af píkusafa.
Mér ?ótti ?etta svo undursamlega dásamleg sjón. Ég elska a? horfa á konuna mína hafa samfarir. Ég sleit mig frá ?eim og fór fram, út úr herberginu. Gekk hring á ganginum. Inni í litla klefanum vi? minni gluggann var ljóshær?a nuddkonan a? fylgjast me?. Í hinum klefanum sem var a?eins stærri voru karl og kona límd vi? gluggan, hugfanginn af ?ví sem fram fór ?arna inni. Allir a? horfa á konuna mína hafa samfarir vi? ókunnugan karlmann í hálfger?u syningarherbergi. Hún var enn?á klofvega ofan á honum og rei? eins og hún var grö? til. Hann lá á bakinu me? loku? augun, hélt um mitti? hennar og rei? á móti henni. ?au héldu sama taktinum áreynslulaust. Fullkomlega samhæf? í samförum sínum. Gu?, hva? ?etta var fögur sjón.
Ég fór aftur inn til ?eirra og rétti henni minn lim a? sjúga. Hún totta?i mig vel og rei? ekki sí?ur ákaft. Svo sag?i ég, „?ú mátt rí?a hvorum okkar sem ?ú vilt, eins og ?ú vilt.“ „?ig“, sag?i hún strax, „ég vil a? ?ú rí?ir mér.“
Hún hætti, losa?i sig upp af bellinum hans og lag?ist á baki?. Ég fór upp á hana, limurinn minn titra?i bókstaflega af eftirvæntingu. Hún var eldsnögg a? fá fullnæginguna. Eftir augnablik hrí?skalf hún og nötra?i, stundi hást, naut, fékk ?a? me? látum. Ég leyf?i hana a? slaka örlíti? á me? mig inni í sér en svo stó? ég upp og gekk a? manninum sem tók mig or?alaust upp í sig og totta?i mig. Núna langa?i mig a? fá ?a?.
Hún lá áfram á bakinu og horf?i á okkur. Sá a? hún fróa?i sér sjálfri á me?an. Eftir gó?a stund hætti hann a? totta mig svo ég rúnka? mér sjálfur, stillti mér upp klofvega yfir frúnni og rúnka?i mér yfir henni me?an hann gældi vi? píkuna hennar. Hún fróa?i sér líka sjálf ?anga? til hún umla?i „ég fæ ?a? aftur“, „ég fæ ?a? aftur“, og ég horf?i á hvernig hún nötra?i aftur, titra?i og skalf, kreppti saman lærin, hún var a? fá a?ra fullnægingu og núna loksins, loksins, fann ég hvernig sæ?i? ruddi sér lei?, fram liminn, hitatilfinningin, kitlandi, rafmagna? neistaflugi?, og svo sprauta?ist ?a? út í heitum ?ykkum gusum, á hana, yfir hana, brjóstin, andliti?, kvi?inn. Hann nudda?i sæ?inu um brjóstin hennar me?an ég lét mig síga ni?ur og lag?ist ofan á hana sæ?isvota og renndi limnum enn einu sinni inn í hana, me?an ég leyf?i fullnægingartilfinningunni a? hríslast um mig. Vi? vorum ein í okkar heimi, ?rátt fyrir allt fólki? í kringum okkur, fullnæg?, ástfangin, kynfer?islega mettu?.
Vi? drifum okkur ni?ur aftur. Leit á klukkuna, seinni lotan haf?i sta?i? hátt í einn og hálfan tíma. Vi? vorum búin a? vera í tveggja tíma samförum me? fyrri lotunni. Hentumst í sturtu, klæddum okkur, ger?um upp og kvöddum alla nyju vini okkar. Úti var sólskin. Vi? stigum skrefin hálfhaltrandi eftir götunni og út a? næstu brautarstö?. Settumst ni?ur. Vi? áttum a? hitta vinkonu okkar eftir augnablik.
Ben Esra telefonda seni bosaltmami ister misin?
Telefon Numaram: 00237 8000 92 32